توسعه مفهومی فضای مجازی از آغاز اینترنت تا کنون

به منظور شرح توسعه فضازی مجازی از مبدا آغاز اینترنت تا عصر اخیر لازم است که بصورت کوتاه به دو عصر «آنالوگ» و «دیجیتال» اشاره کنم.

محدوده زمانی 80-70 سال را که با کشف الکترومغناطیس و سپس اختراع رادیو آغاز می شود، عصر آنالوگ می نامند. ضعف عصر آنالوگ مبنی بر ظرفیت محدودیت در انتقال اطلاعات، منجر به شکل گیری انقلاب دیجیتالی شد. در این عصر با گسترش پردازش الکتریکی داده ها و تبدیل آنها به صفر و یک زمینه ظهور رایانه ها فراهم شد چرا که رایانه، پردازشگری است که می تواند صفر و یک های بسیاری را پردازش کند. نمود این پیشرفت در زندگی روزمره افزایش چشمگیر حجم و سرعت عرضه اطلاعات بود. علت اشاره به این مبحث، این نکته مهم است که مهم ترین تجلی عصر دیجیتالیزه شدن، کامپیوتریزه شدن، مینیاتوریزه شدن و چند رسانه ای شدن، ظهور اتصال کامپیوتر ها به هم است و این در واقع همان فضای مجازی است با تعریف های مختلفی که از آن شده است. بطور مثال: اندرسون واقعیت مجازی را «واقعیت خلق شده توسط رایانه» می داند، واقعیتی که از آن رو مجازی یا مصنوعی است که در دنیای واقعی محیط مادی، مکانی را اشغال نکرده و در اذهان کاربران در نتیجه تعامل با واسط الکترونیکی وجود دارد یا این تعریف که فضای مجازی را محیط الکترونیکی واقعی ای که ارتباطات انسانی به شیوه ای سریع، فراتر از مرزهای جغرافیایی و با ابزار خاص خود در آن زنده و مستقیم روی می دهد، می داند و یا اینکه فضای مجازی مجموعه ای از ارتباطات درونی انسان ها از طریق رایانه و وسایل مخابراتی بدون در نظر گرفتن جغرافیای فیزیکی است.

در آغاز شکل گیری اینترنت و گسترش فضای مجازی تفکیک دو جهان واقعی و مجازی به سهولت صورت می گرفت و فضای مجازی در واقع زیستی در حاشیه جهان واقعی می داشت اما امروزه ما شاهد رقابت جهان مجازی با جهان واقعی هستیم. جهان مجازی امروزه علاوه بر اینکه موازی جهان واقعی در حال حرکت هست حتی در مواردی بواسطه ویژگی های خاص خود چون فرا زمانی-مکانی بودن، تکثر و .. . توانایی تسلط بر جهان واقعی و رسیدن به عینیت واقعی را نیز دارد.

به عبارت دیگر اگر در روند توسعه مفهوم فضای مجازی قائل به یک طیف باشیم ابتدای این طیف به 1980 میلادی و ورود این واژه به حیطه علم مرتبط به کامپیوتر برمیگردد و در سر دیگر طیف نیز به رسانه آینده یعنی واقعیت مجازی به معنای تجربه بیشترین حد بی واسطگی و گسترش اینترنت اشیا میرسد. لازم به ذکر است که طبق نگاه تعاملی در نهایت واقعیت مجازی، بعنوان جایگزین، رسانه های ماقبل خود را ازبین نمی برد بلکه از آنها سود می جوید و ابعادی به شان می افزاید.

منابع:

منتظر قائم ، م. (1390). امنیت در فضای مجازی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات

سایت تبیان: http://article.tebyan.net/14047/